Həyatımın ən dəyərli dialoqlarından biri
1992-ci il (mənim 6 yaşım olarkən) Bəylə atamın söhbətindən:
Atam:
– Bəy, övladlarımdır. Hər səhər üçümüz birlikdə Azərbaycan himnini oxuyuruq.
Bəy (qardaşım və mənə xitabən):
– Əsl Türk əsgərləridir!
Qardaşım və Mən (birlikdə):
– Baba, axı mən əsgər olmaq istəmirəm
Qardaşım:
– Mən polis olacam
Mən:
– Mənsə . . .
Bəy (sözümü kəsərək gülümsəyir):
– Vətəni, millətini sevən hər bir kəs onun əsgəridir, Türk əsgəridir!!! Əsgərlik ən şərəfli peşədir!
Bizə Şərəf dərsi verdiyin ucun cox sag ol, Bəy!
Çalışın MAT qalmayın
Leave a comment